Μετεκλογικές Σκέψεις 21/09/15

 

Λένε κάποιοι “και που το ξέρουν το ΕΠΑΜ για να ψηφίσουν?” Πρώτον, άμα νομίζουμε πως μετά από 5 χρόνια κόλασης, και μετά τα σκηνικά όπου πρώτη μούρη ήταν το ΕΠΑΜ (ΕΡΤ, Ειρηνοδικεία, Δημοψήφισμα), δεν ξέρουνε τουλάχιστον αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες Ελλαδίτες το ΕΠΑΜ, ε, να πηδηχτούμε από το παράθυρο. Δεύτερον, άμα μας ξέρεις ο όποιος εσύ, συμφωνείς με αυτά που σου λέμε και δεν στρατεύεσαι στην διάδοσή τους, χρεώνεις εμάς που σκιζόμαστε? Λέει ο άλλος “καλά τα λέτε εσείς αλλά δεν σας ξέρει κανείς” ... “Μας ξέρεις εσύ, εσύ που δεν παίρνεις το θάρρος της άποψής σου και πετάς την μπάλα στους άλλους”, “δεν σας βλέπω πουθενά στα μέσα” απαντά... Τι να τον κάνεις αυτόν που ακόμα από τα ΜΜΕ περιμένει να του πει τι να κάνει... που ψάχνει για τσοπάνη αντί για αρχηγό και για μαντρί αντί για προοπτική στη ζωή του;

 

Λέγει κάποιος φίλος, “και όμως υπήρξαν κάποιοι μέσα στο ΕΠΑΜ που είχαν υποδείξει να πάμε για ...μπάνιο στις προηγούμενες εκλογές στις οποίες δεν είχαμε κατεβεί.” Το ΕΠΑΜ τον Γενάρη του 2015 σου είπε “αντιμνημονιακή ψήφο κατά συνείδηση και μαύρο στο δεδηλωμένο μαύρο μέτωπο”, αν ο όποιος μαλάκας είπε και μια μαλακία παραπάνω να μην το χρεώνουμε στο μέτωπο. Μου έλεγε ο φίλος ΦΛ πως τον χάλασε που το ΕΠΑΜ δεν κατέβηκε το Γενάρη, μα, τον Γενάρη ο ίδιος μου έλεγε πως δεν ήταν διατεθειμένος να πολεμήσει, να φύγουν αυτοί και βλέπουμε έλεγε. Και ο συγκεκριμένος, που το παίζει και συνδικαλισταράς, με κάλεσε μετά από 5 χρόνια κρίση για να μου ζητήσει λέει να με κάνει invite σε διαδικτυακό παιχνίδι! Έλεος! Είσαι και ο εκπρόσωπος αγωνιζόμενων υπαλλήλων ενός προς ιδιωτικοποίηση αεροδρομίου! Έλεος!

 

Και έτσι, με τα πρώτα αποτελέσματα της 20ής ενάτου, ο Δημ. Καζάκης άρχισε την αυτοκριτική: πως έπρεπε την διαθεσιμότητα που είχαμε στον κόσμο από το δημοψήφισμα μέχρι τώρα να την είχαμε από την επαύριο των εκλογών του Γενάρη... Μα, με το συμπάθιο, εμείς ήμασταν διαθέσιμοι:

 

Παράδειγμα ένα: φίλος παλιός ο ΒΓ, από αυτούς που λένε “γω δεν είμαι με κανέναν” άρα ούτε και με τον εαυτό του είναι, με έπιασε από τη μούρη το Γενάρη επειδή δεν συμμεριζόμουν την άποψή του πως με τον Τσίπρα τους άλλους θα τους πάρουν επιτέλους ελικόπτερα. Τι ακριβώς διάολο φταίω εγώ, που έδινα αγώνα χρόνια να κουβεντιάσω μαζί του και τον βοηθήσω να ανοίγει λίγο το τσερβέλο όταν με κάθε ευκαιρία μου υπενθύμιζε τι μακάριος που είναι μέσα στην εθελοτυφλία και ιδεοληψία του;

 

Ήταν ένα αμόρφωτο αριστεροειδές (που θεωρεί την άγνοιά του ισότιμη τουλάχιστον της γνώσης, που θα έλεγε και ο Τσόμσκι) που πάσχισα επί εξάμηνο να βρω σημείο επαφής στα μυαλά του στο τέλος τον πέταξα έξω αφότου με αποκάλεσε φασίστα, κομουνιστή, εθνικιστή και αναρχικό, όλα αυτά μαζί. Χρυσό αυγό πρώην πασόκο πασχίζω ακόμα να τον δείξω πέντε πράγματα, μόνο χάρη σε μια μικρή εκτίμηση που του δημιούργησα στο άτομό μou με κόπο, αλλά όταν αρχίζει τα εμφύλιο-πολεμικά του και πλευριτικά του.... μένω άφωνος, αλλά ακόμα τον πασχίζω. Ο φίλος ΤΖ πήγε και έριξε ΕΠΑΜ στέλνοντας μου και φωτογραφία μέσα από το Παραβάν! ...αλλά... όλη την προεκλογική εβδομάδα προμόταρε την αποχή... Τι κουβαλάτε ρε στον εγκέφαλο!!!!!???? Ο ΗΣ, φίλος από δεκαετίας που έχει και ντοκτορά, μου είπε θα το ρίξει ΕΠΑΜ και μετά απείχε γράφοντας και άρθρο για να δείξει ότι παρόλο που καταλαβαίνει τι βουλή θα προκύψει ο ίδιος δεν κάνει τον κόπο να πάει να τους μαυρίσει... Ρε καραμήτρο!!!!!!!!!

 

Παράδειγμα δύο: Ο φίλος ΝΦ, παλιός και καρδιακός ήταν πάντα στο “ψηφίζω όποιον μου δηλώνει αριστερός”, πως να του δείξω να καταλάβει πως δεν έχει ο ίδιος ιδέα τι εστί αριστερά? Προ του Γενάρη του 2015 δεν άκουγε, “να φύγουν αυτοί και βλέπουμε”, χωρίς επιχειρήματα, απλά επειδή δηλώνουν αριστεροί, με τις υγείες μας. Με την άνοδο Τσίπρα στην εξουσία το μόνο που έκανε ήταν να μου στείλει λινκς με τα προϊόντα μονταζιέρας, πχ τον ομοφοβικό τζιμάκο. Απαντούσα απλά 'τα πιστεύεις αυτά τώρα? Κάλεσε να τα πούμε'. Με κάλεσε τελικά εχτές μετά τα αποτελέσματα για να ρωτήσει “και τώρα τι”... καθώς προφανώς για πρώτη φορά αντιλήφθηκε πως η βουλή δεν έχει πλέον αντιπρόσωπο που να θεωρεί δικό του. Βεβαίως, ποτέ δεν είχε δικό του πραγματικό αντιπρόσωπο εκεί μέσα αλλά τέλος πάντων. Όταν προ του Γενάρη 2015 του έλεγα πως ο Τσίπρας διαπιστευτήρια δίνει στο μπρούκινκς και όχι στον λαό, όταν του έλεγα πως όλο το ΠΑΣΟΚ Σημίτη υπουργοποιείται από τον Σύριζα.., έλεγε να φύγουν αυτοί και βλέπουμε..., φύγαν αυτοί και είδαμε. Και τι ήταν το πρώτο πράγμα που με ρώτησε μετά 8 μήνες που “περιμέναμε”? Αν λέει κάνει αυτοκριτική ο καζάκης... Ναι, αισθητά περισσότερη από όλους τους αυτόκλητους αριστερούς διότι ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά τι διάολο περάσανε οι πραγματικοί “αριστεροί” παλαιοτέρων εποχών. Επίσης έμεινα μαλάκας καθώς μου είπε πως αγνοεί ποιος είναι ο Κασιμάτης... Και εγώ τρομάρα μου θεωρούσα δεδομένο πως αυτόν τουλάχιστον θα τον ακούει!!!!!!! Και άρχισε να μου λέει τα του θρησκόληπτου περί αριστεράς και ουμανισμού... Τι να του πω; Πως ο τύπος τον οποίο μόλις ψήφισε ήταν λίγο νωρίτερα υπουργός και δεν έβαλε εμπόδιο σε τίποτα; Πως η κωνσταντοπούλου επέτρεψε 13 πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και ενώ μπορούσε να βάλει στοπ στα νομοσχέδια δεν το έπραξε? Τους ψήφισε για τον ίδιο λόγο που ψήφιζε ως τώρα: επειδή του είπαν πως είναι αριστεροί...Να δεις που στο τέλος θα μας πούνε και μαλάκες. “Όνειρο ζω μη με ξυπνάτε” ήταν το sinistra prima volta, εμείς φταίμε επειδή το είχαμε δει εξαρχής τώρα; Πως διάολο πρέπει να αισθανόμαστε εμείς ένοχοι που δεν καταφέραμε να ξυπνήσουμε τον Έλληνα? Του εύχομαι του συγκεκριμένου να θελήσει να μου δώσει την ευκαιρία να τον βοηθήσω να μην τον φάει η απελπισία που έφαγε ήδη 1 στους 2 ελλαδίτες που επέλεξαν τραγικά να απέχουν από την διεκδίκηση της ζωής τους.

 

Εγώ όταν σπούδαζα το έκανα για να τεθώ στην υπηρεσία ενός λαού. Ενός φοβητσιάρη λαού που είναι ικανός πλέον έστω και λόγω άγνοιας να βάλει την υπογραφή του στη τελειωτική του έξοδο από το ιστορικό γίγνεσθαι. Άμα ο άλλος δεν θέλει να σωθεί, άμα ο γκιαούρης φοβάται την ελευθερία... Ευελπιστώ αυτήν την φορά, κάλιο αργά παρά αργότερα, να θελήσει να μάθει, να καταλάβει τι τρέχει, τι έχει χάσει και τι οφείλει να διεκδικήσει. Εμείς για αυτό είμαστε εδώ, ως άλλος οχτρός του λαού αλά Ίψεν.

 

Να με συμπαθάτε, εγώ διαθέσιμος για όλους όσους γνώρισα στη ζωή μου είμαι, και χωρίς να πουλώ ιδεοληπτικό πνεύμα ο ίδιος έχω να αντιμετωπίσω τις παρωπίδες δεκαετιών. Δεν έχω το μεγαλείο ενός Καζαντζάκη να φωνάξω “εγώ φταίω, άμα ο κόσμος πάει στο διάολο.” Είμαι εδώ, για τον απογοητευμένο αριστερούλη, για τον μπουκωμένο δεξιούλη και κάθε άλλη παραλλαγή του θνήσκοντος νεοέλληνος. Και όχι, δεν εκφράζομαι τόσο ανοικτά για τα χάλια τους μπροστά τους, πασχίζοντας να μην προσβάλω τις αριστεροσύνες και διεξιοσήνες τους, ίσως πρέπει να αρχίσω να τα χώνω. Ποιος ξέρει; Μπορεί και να πετύχει. Αλλά ρε γαμώτο, δεν ανέχομαι να μας λένε “εσύ φταις που δεν μας έπεισες νωρίτερα." Λίγη τσίπα ρε γκιαούρηδες, λίγη τσίπα! Την ελάχιστη δυνατή αν είχαμε θα μου πεις αυτά που ζούμε θα είχαν αποφευχθεί. “Το εγώ στα έλεγα εσύ δεν άκουγες” είναι για άλλους, όχι για εμάς. Αυτόν τον άχαρο αγώνα τον δίνουμε μέχρι ή ελευθερίας ή θανάτου, καλή δύναμη για τη συνέχεια.

 

DDChZ, EPAM UK.

Ο εγκλωβισμός του αμόρφωτου δεξιού

Προηγούμενο άρθρο του γράφοντος έφερε τον τίτλο “η εκδίκηση του αμόρφωτου αριστερού.” Στο παρόν παραθέτω κάποιες σκέψεις ως προς τον εγκλωβισμό σε αδιέξοδες αντιλήψεις κυρίως των αυτοπροσδιοριζομένων ως δεξιών, ο Θεός να τους φωτίσει, καθώς εγώ δεν ξέρω πλέον ποιαν λάμπα να τους ανάψω.

Μια ζωή ακούω να μου λένε "τελικά τι είσαι; αριστερός ή δεξιός;" Και απαντώντας "είμαι Έλληνας" με κοιτούν σαν χάνοι. Πως να εξηγήσεις στον άλλο ότι Έλληνας δεν είναι ο γεννηθείς εν Ελλάδι ή ο ομιλών ελληνικά, αλλά αυτός που αγωνίζεται για να υπάρχει ελεύθερη Ελλάδα, για αυτόν και τα παιδιά του; Υπάρχουν πολλοί γνωστοί μου, αυτοπροσδιοριζόμενοι είτε ως δεξιοί είτε ως αριστεροί, που πλέον με αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι. Υποθέτω ότι κύριος λόγος είναι ότι τα λίγα εγκεφαλικά κύτταρά τους που ακόμη δουλεύουν τους έχουν δώσει να καταλάβουν ότι δεν είναι δυνατόν να πείσουν ότι η διχαστική μαλάκυνση που τους δέρνει είναι ορθή. Του λέω ενός δεξιού τη σημασία έχει το σπίτι το δικό του για τον προσδιορισμό της πατρίδας του, ο ίδιος πουλά το σπίτι του για να γλιτώσει τους φόρους, μεταναστεύει και μου λέει ότι την λύση έχει η χρυσή αυγή. Του λέω ενός αριστερού τι εστί αποπληθωρισμός και παρόλο που ο μισθός του μειώνεται, το νοίκι του μειώνεται, τα πάντα γύρω του μειώνονται, αυτός μεταναστεύει και επιμένει ότι την λύση έχει ο σύριζα. Καλές και χρυσές οι μπουρμπουλήθρες μέσα στις οποίες έχουν κλειστεί όλοι για να αποφύγουν την επιλογή "ήρωας ή προδότης" αλλά που διάολο θα μας πάει όλο αυτό; Τον τελευταίο "αριστερό" που πάσχισα να βοηθήσω να ανοίξει την γκλάβα του (επί έξι μήνες) τον πέταξα από το σπίτι μου έξω όταν με απεκάλεσε για πολλοστή φορά "κουμούνι, φασίστα, εθνίκι και αναρχικό." Ναι, όλα αυτά μαζί, δείγμα ότι ένα φύκι του αιγαίου έχει περισσότερο μυαλό από τον ίδιο. Παρακάτω παραθέτω αποσπάσματα από την προσπάθεια που κατέβαλα να ανοίξω τα μυαλά ενός δεξιού (με έντονα συμπτώματα πλευρίτιδας), που αν μη τι άλλο λες δεν θα σου βγει ο πάτος να του δώσεις να καταλάβει τι εστί η έννοια "πατρίδα". Κούνια που με κούναγε...

Από την ίδια γνώση αντλούμε διαφορετικά συμπεράσματα: γνωρίζοντας εγώ πως πολέμησαν για όσο τους επιτράπηκε να πολεμήσουν οι μαχητές του 1941 όταν κάναν ντου οι Γερμανοί (πολυβολείο υπ' αριθμόν 8, Ρούπελ, Παλιουριώνες, Ιστίμπεη, Βεύη, Κοζάνη, Κλεισούρα, κτλ) εγώ γνωρίζω, ως στρατιωτικός ιστορικός, ότι όταν έχεις 400,000 άνδρες υπό τα όπλα (τους οποίους βεβαίως φρόντισες να εξοπλίσεις και να οργανώσεις ελλιπέστατα) δεν βιάζεσαι να παραδοθείς μετά από από 1000 απώλειες μικτές (νεκροί, τραυματίες και αγνοούμενοι). Βεβαίως εκείνος υποστηρίζει ότι καλώς μας παρέδωσε ο Τσολάκογλου λόγω υπεροπλίας του αντιπάλου. Ήταν σαν να ακούω την απολογία Τσολάκογλου. Ιδανικός για να βρει δικαιολογίες να μην υπερασπιστεί πατρίδα στο σήμερα μου φαίνεται... Και σύμφωνα με αυτήν την σκέψη μάλλον οι μόνοι έξυπνοι του 1821 ήταν αυτοί που λέγαν "που πάμε να τα βάλουμε με μια αυτοκρατορία" και υπέγραφαν συχωροχάρτια. Τι; Άλλες εποχές; Ε πες μου πότε το καθήκον της διεκδίκησης της πατρίδας παύει να είναι σχετικό με την εποχή να ξέρουμε! Γιατί ρε δε λες το ίδιο για τους Ιταλούς οι οποίοι διέθεταν υπεροχή τόσο σε αριθμούς όσο και όπλα; Γιατί δεν καταλαβαίνεις ότι όταν καλείσαι να υπερασπιστείς την πατρίδα τότε πολεμάς χωρίς να λογαριάζεις πόσα τανκ και πόσα αεροπλάνα έχει ο εχτρός; Οι Ιταλοί διέθεσαν την 28η για την εισβολή στην Ελλάδα περί τα 650 αεροσκάφη ενώ οι αμυνόμενοι είχαν περί τα 120, και δεν κατάφεραν να αποσπάσουν αεροπορική υπεροχή (aerial superiority leading to supremacy). Βεβαίως θα μπορούσε να γυρίσει να μου πει "άλλο οι Ιταλοί" για να γίνει οξύμωρος δεδομένου ότι υποστηρίζει πως άμα βγάζουμε άχρηστους τους Ιταλούς τότε υποτιμούμε τους Έλληνες που τους συγύρισαν.

Θεωρεί και τον Μεταξά τον τρισμέγιστο εθνάρχη. Με 'γιά του και χαρά του. Άμα τον βάλω να βρει και να διαβάσει την πρώτη πράξη της κυβέρνησης Μεταξά τι θα καταλάβει άραγε; Εδώ θεωρεί πως ήταν ο Μεταξάς που ίσιωσε το ΙΚΑ και πως καλά κάναν και δώσανε στους Γερμανούς τα σχέδια των οχυρών γιατί λέει τότε ήμασταν ακόμα φίλοι (μήπως είχαμε και καμιά νατοϊκού τύπου συμμαχία με το 3ο Ράιχ και μου ξέφυγε;). Άμα θεωρεί λογικό να δίνουμε τα σχέδια άμυνας της χώρας σε ξένη δύναμη, έστω "φιλική" τότε υποθέτω δεν τον ενοχλεί που ο επίτροπος του Ράιχενμπαχ στο υπουργείο αμύνης μέσα έχει διαβάθμιση μεγαλύτερη του Κωσταράκου, ή η τοποθέτηση Μιχαλολιάκου "ας πουλήσουμε νησιά αρκεί να μην επηρεαστεί η άμυνα της χώρας."

Υποστηρίζει πως δεν κάναμε εθνική αντίσταση και πως οι Γερμανοί είχαν μόνο 600-700 απώλειες στην κατεχόμενη Ελλάδα. Κάπου εδώ κατάλαβα ότι δυστυχώς η αντίληψη του διαμορφώθηκε από τον πλεύρη, ή κάποιον σαν αυτόν που επικαλείται τις φοβερές πηγές που ποτέ δεν ονομάζει. Η πλευρίτιδα θεραπεύεται; Για την ιστορία, και να ηρεμήσω την απελπισία που μου προκαλούν τέτοιες μπουρδολογίες, ανέτρεξα σε δυο γερμανικές πηγές, σε εκδόσεις μια το '60 και μια ποιο πρόσφατη, όπου οι καταγεγραμμένες απώλειες στα Βαλκάνια (Ελλάδα και Γιουγκοσλαβία) των Γερμανών φαίνεται πως ήταν μεγαλύτερες των 100,000. Υποθέτω πως αν του παραθέσω τις σχετικές πηγές ή που δεν θα τις αποδεχτεί ή που θα πει "μόνο οι 600 σκοτώθηκαν εν Ελλάδι, τους υπόλοιπους τους έφαγε ο Τίτο..." Πολύ βαρύς και ασήκωτος αυτός ο Τίτος... [Percy Schramm, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht: 1940 - 1945: 8 Bde. Bernard & Grafe 1961 (1982 reprint). KAI Rüdiger Overmans, Deutsche militärische Verluste im Zweiten Weltkrieg, Oldenbourg 2000.]

Ένας φίλος μου είχε τον παππού του στους πέριξ του Ζέρβα. Αυτός ήταν παρόν στην γέφυρα της πλάκας όταν Άρης και Ναπολέων αποφάσισαν να χτυπούν τους Γερμανούς μαζί. Είδε πάμπολλες μάχες και υποθέτω πάνω από 600 νεκρούς Γερμανούς, αλλά ποιο δεξιοειδές και ποιο αριστεροειδές να πιστέψει τον 96 χρονών γέρο; Θα πουν οι πλεύριδες και οι κουτσούμπες πως έχει άνοια και τελειώσαμε.

Αφού τον έχουν μάθει να θεωρεί το ΕΑΜ παράρτημα του ΚΚΕ και τον ΕΔΕΣ... κάτσε, μόνο 600 Γερμανούς φάγανε οι 15,000 άνδρες του ΕΔΕΣ; Διότι για τον ίδιο οι αριθμοί των 100-160 χιλιάδων Ελασιτών, 2-2,3 εκατομμυρίων Εαμιτών και των δεκάδων χιλιάδων εκτελεσθέντων απλώς δεν ισχύουν. Και αν ισχύουν τότε τους θεωρεί κομούνια που θέλανε εμφύλιο και όχι εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική απελευθέρωση. Άμα του πω να διαβάσει την ιδρυτική του ΕΑΜ ή του ΕΔΕΣ θα μπει στο κόπο; Τι βολικό, μας ετοιμάζουν εμφύλιο και γα να τον δεχτούμε μας έχουν πείσει πως όλη η καύλα των παππούδων μας ήταν να σφαχτούν μεταξύ τους, αντί να διεκδικήσουν τον τόπο τους. δείτε τι επικίνδυνα για την αυθυπαρξία του έθνους είναι όλα αυτά...

Κάπου εκεί μέσα σε όλη αυτήν την τρέλα μου πέταξε το εξής ορθό "καλά έκανε ο Τσίπρας και τίμησε τους νεκρούς της Καισαριανής, διότι αυτοί εκτελέσθηκαν ως πατριώτες και όχι ως κομουνιστές." Δόξα το Θεό! Θα γαντζωθώ από αυτήν του την αναλαμπή πατριωτικού αισθήματος συνδυασμένου με απλή λογική μπας και τον βοηθήσω να καταλάβει πράγματα, βεβαίως ανησυχώ πως μπορεί μέχρι τέλους να αποφεύγει να γκρεμιστούν φούρνοι και να έρθουν ανάποδα οι ντουνιάδες εντός την εμφυλιοπολεμικής μπουρμπουλήθρας που τον έχουνε χώσει. Ένα άλλο ελπιδοφόρα δείγμα αντίληψης ήταν το σχόλιο του για τις ξεδιάντροπες κινήσεις καμένου (70-30 το αιγαίο κτλπ). Είπε "το χωράφι του πατέρα του ήταν;" Ίσως βασιζόμενος σε αυτό να καταφέρω να τον οδηγήσω στο να καταλάβει πως το "χωράφι" που λέμε πατρίδα είναι δικό του και δικό μου και κανένας μαλάκας, όσο εθνικόφρονας και να το παίζει, δεν πρόκειται ποτέ να το υπερασπίσει αντί του ιδίου.

Ανέφερα τους οικείους μου, οι οποίοι ήταν ένα σόι φιλοβασιλικό εκ των οποίων ένας Ριμινίτης αξιωματικός και οι υπόλοιποι ελασίτες. Κάναν όλοι διακοπές στα νησιά όπου τρώγανε ξύλο και έσπαγαν πέτρες. Γύρισε και μου είπε "μαζί με ξερά καίγονται και χλωρά..." Καλά, να τον δω αν θα πει το ίδιο αν κάποιο "κουμούνι περισιώτικο" του πει ακριβώς το ίδιο για τους νεκρούς του μελιγαλά. Την ώρα και την στιγμή μου μέσα με κάθε δοξαστή της αδελφοκτονίας. Ένιωσα σε εκείνο το σημείο ότι προσέβαλε την μνήμη του πατέρα και του σογιού μου όλου, και δεν είχε καν ένα παραθυράκι στην ιδεοληψία του για να αναρωτηθεί "τι δουλεία είχαν βασιλόφρονες στο ΕΑΜ." Και πως διάολο να του εξηγήσεις πως οι περισσότεροι προπολεμικοί βασιλόφρονες και γενικά κείμενοι του Λαϊκού Κόμματος εντάχθηκαν στο ΕΑΜ; Οι πλέυριδες δεν βάζουν στα βιβλία τους τις ιδρυτικές του ΕΑΜ ή του ΕΔΕΣ. Και αν ο όρκος των ταγμάτων ασφαλείας προσομοίαζε αυτού των Γερμανικών ενόπλων δυνάμεων... ψιλά γράμματα. Εξακολουθώ να τολμώ να πιστεύω ότι τα γεγονότα που ζούμε θα βοηθήσουν και το χειρότερο ούκγανο να καταλάβει το καθήκον του, αλλά ακόμα ψάχνομαι να καταλάβω πως θα υπερβούμε την μαλάκυνση που εμπέδωσε στην ελληνική κοινωνία η μεταπολίτευση.

Τον Σβόλο τον ξέρεις; Όχι. Τον Δεσποτόπουλο; Όχι. Τι ρωτάω και εγώ... Τον Σαράφη; "Ναι, δικός τους κουμουνιστής ήταν" (...). Εξήγησα τι ήταν ο Σαράφης και πως εστάλη στην κατεχόμενη Ελλάδα. Και το ερώτημα "αξιωματικός του μικρού στρατού της εξόριστης κυβέρνησης του Καΐρου είναι δυνατόν να ήταν κουμούνι" δεν απαντήθηκε. Να του πω για τον Ίωνα Δραγούμη; Τι θα καταλάβει; Εδώ όταν εξήγησα τα του Μαρξ περί πατρίδος στον ίδιο και έναν ομογάλακτο του ο δεύτερος είπε "ωραία αυτά που λες, αλλά δεν τα έγραψε αυτός που λες" (...). Ε, φαίνεται πως όταν δευτεροετής πιτσιρικάς διάβαζα το κομουνιστικό μανιφέστο για μια εργασία περί ευρωπαϊσμού, κάποιος σταλινικός θα μου έδωσε πειραγμένο κείμενο!... Τι σκατά σπούδαζα τόσα χρόνια, για να μπω στην υπηρεσία ποιου λαού, δεν ξέρω, ρητορικό το ερώτημα. Η άρνηση είναι η μόνη άμυνα της μπουρμπουλήθρας που έχουν δημιουργήσει στην φλάντζα τους όλοι οι έχοντες τον όποιο ιδεοληπτικό μπούσουλα για να υπεραμύνονται της αδυναμίας κατανόησης των πραγμάτων και να αποφύγουν το μονομιάς ξύπνημα που θα φέρει τον ντουνιά ανάποδα. Τα ίδια σκατά και χειρότερα οι αριστεροί, όσο ποιο αμόρφωτοι μάλιστα τόσο ποιο ούγκανα. Τον έχουν μάθει ακόμη να σέβεται λέει το ΚΚΕ για την ιδεολογική του καθαρότητα, σαν να ακούω πρετεντέρη και άδωνι μαζί. Πως διάολο θα του εξηγήσει κανείς ότι αυτό είναι δείγμα πως το ΚΚΕ του σήμερα πρέπει να πάψει να υπάρχει;

Βεβαίως όπως θα έχεις καταλάβει ήδη, οι δυο άνθρωποι στους οποίους αναφέρομαι δεν είναι ακριβώς "δεξιοί". Γραφικοί φασίστες είναι, δηλαδή άνθρωποι που εν αγνοία τους έχουν διαποτιστεί μέχρι τα μπούνια με κάθε ψέμα και κάθε μπούρδα δωσιλογικού ρεβανσισμού όλης της μετεμφυλιακής περιόδου, έχοντας κάπου μέσα τους να επιβιώνουν ψήγματα πατριωτικής συνείδησης όμως, βαθιά και κεκαλυμμένα από τόνους βρομιάς. Ίσως καταφέρουν κάποια μέρα να κατανοήσουν τι εστί πραγματικός και συνειδητός φασίστας, ώστε να καταλάβουν ότι έχουν τόση σχέση με δαύτους όση και ο διάολος με το λιβάνι. Διότι η μαύρη αλήθεια είναι ότι παρόλη την δυσκολία να τον κάνεις τον άλλο να μην φοβάται να ανοίξει τα μάτια του, ποιο εύκολα επικοινωνείς με κάποιον που έχει μιαν κάποια αντίληψη πατρίδας, έστω και στρεβλή, παρά με τον μέσο αμόρφωτο άπατρι και κοσμοπολίτη αριστερό του σήμερα. Για την σύγκρισή, ενώ ο (ακρό)δεξιός γύρισε και είπε "ωραία όλα αυτά, αλλά δεν τα έγραψε ο Μαρξ" (ΤΟΥ ΆΡΕΣΕ Ο ΜΑΡΞ, αλλά που να το παραδεχτεί...), η αντίδραση που έλαβα (και έφριξα) από αυτάρεσκο αμόρφωτο αριστερό όταν επιχείρησα να του μιλήσω περί Μαρξ, Ένγκελς, Μπακούνιν, Λένιν και τα λοιπά ήταν..."δεν με ενδιαφέρει τι είπαν αυτοί, έχω την δικιά μου άποψη." Εμ... τι να κλάσει ο Μαρξ και οι άλλοι δύσμοιροι τύποι μπροστά στον ίδιο (ένα απόλυτο τίποτα είναι ο τύπος) ή σε ένα κουτσούμπα και ένα τσιριπίπα.

Τον έχουν μάθει να θεωρεί πως το ΕΑΜ ήταν ΚΚΕ (και δεν είχε βεβαίως να απαντήσει στο "τότε γιατί ο Ζαχαριάδης το διέλυσε;"), και έχει μέγιστη ευθύνη για αυτό το τερατούργημα αντίληψης αυτού του ανθρώπου το εξάμβλωμα που αποκαλούμε αριστερά του σήμερα. Και βεβαίως όταν του λες πως το σύνθημα των Δεκεμβριανών ήταν "η Ελλάδα στους Έλληνες" σου λέει "δεν το πίστευαν όμως". Τον έχουν μάθει ότι η Ελλάδα ανήκε στους Έλληνες τόσο καιρό φαίνεται. Τον έχουν μάθει να πιστεύει πως οι Έλληνες δεν αντιστάθηκαν, και πολύ περισσότερο δεν ενώθηκαν, προκειμένου ο ίδιος να μην διανοείται ούτε να ενωθεί με τον συμπατριώτη του, ούτε να αντισταθεί στην μεταμοντέρνα κατοχή του σήμερα. Απλά εξακολουθεί να ψάχνει κάποιον να τον ψηφίσει και να του λύσει το πρόβλημα, εν προκειμένω την χρυσή αυγή. Για την οποία πιστεύει όλα τα κλασικά: "ήταν ναζί μα τώρα δεν είναι", "ο μαίανδρος είναι μαίανδρος και όχι αντεστραμμένος", "τους υποστηρίζω διότι ανθίστανται και είναι στην φυλακή.", "είναι κατά του Μπόμπολα και των συν αυτόν" ... (ασχολίαστα). Το πλέον εξωφρενικό ήταν πως νομίζει πως τα προτάγματα του ΕΠΑΜ είναι και της ΧΑ (????!!!!!????) και ως εκ τούτου ανάλογη είναι και η ερμηνεία που δίνει σε δηλώσεις του Μιχαλολιάκου. Κάπου εκεί είναι που πηδιέσαι από το παράθυρο. Τι να του πω; Να απαιτήσει εγγράφως από το κόμμα του Μιχαλολιάκου να τοποθετηθεί άνευ μπουρδολογίας για το Ευρώ, για το χρέος και για την εθνική κυριαρχία που δεν υφίσταται; Όχι τίποτε άλλο, για να πειστεί ο ίδιος, καθώς μέχρι τώρα μου λέει ότι παρακολουθεί τι γίνεται μέσα στην βουλή και δεν βλέπει πως στηρίζει η ΧΑ τον σύριζα (...). Τι να πεις, βλέπουμε μόνο ότι οι παρωπίδες μας επιτρέπουν. Και οι οποίες είναι τόσο αποτελεσματικές που ούτε διανοείται ο άλλος πως τις φορά.

Παρόλα αυτά δηλώνει πως καταλαβαίνει πως ΧΑ και ΚΚΕ λειτουργούν ως μαντριά για αριστερά και δεξιά με αδιέξοδες τοποθετήσεις που με την καμία δεν επιθυμούν να ενώσουν κόσμο διαφορετικών πολιτικών καταβολών. Και έχουμε το παράδοξο αυτός να λέει πως το κατανοεί αλλά να εξακολουθεί να κρεμιέται από την ΧΑ, όπως ακριβώς ο κολλημένος κνήτης, που είναι το alter ego του. Σηκώνω ψηλά τα χέρια. Όσο ποιο μπουρδουκλωμένη είναι η ιστορία μας, και για τους μεν και για τους δε, όσο ποιο λαβωμένες είναι οι έννοιες "πατρίδα", "έθνος", "λαός", τόσο καλύτερα για το σύστημα κατοχής. Μίλα δεξιέ για μια ιδεατή πατρίδα αποστερημένη από την ζωντανή της υπόσταση, τον λαό της. Μίλα αριστερέ για... άστα, έχω ακούσει αριστεροειδές να μου λέει"πολύ για λαό μιλάς, είσαι εθνικιστής." Αυτό το συνονθύλευμα γκιαούρηδων λοιπόν το λυπάμαι και το φοβάμαι. Και σαν τον Καζαντζάκη που μας έλεγε "εσύ φταις να λες" ψάχνομαι σαν τον μαλάκα να δω πως θα καταφέρω να μετατρέψω τον γκιαούρη σε Έλληνα, ο οποίος όταν έλθουν τα χειρότερα θα μου λέει μετά "εσύ φταις που δεν με έπεισες νωρίτερα". Αλίμονο σε όποιον βρει ο Τούρκος ξαρμάτωτο λοιπόν, όπως έλεγε και ο Παπαφλέσσας. Βεβαίως όταν του λες του "δεξιού" ότι πατριώτης ως έννοια είναι βασικά ο επαναστάτης παθαίνει κάτι, γιατί του μάθανε ότι η επανάσταση είναι κάτι κακό των αριστερών γκρουπούσκουλων. Έρε τι κουμούνια ήταν ο Καραϊσκάκης, ο Καλλέργης, ο Ζορμπάς... Πολύ κουμούνι αυτός ο Κολοκοτρώνης που τα κόκαλά του τρίζουν δηλαδή, γαμώ τις συλλογιστικές των αστοιχείωτων. Τι το θες το έθνος ελεύθερο άμα απλά κόπτεσαι ότι υφίσταται έστω και υπόδουλο; Άλλες οι εποχές σου λέει... ε άμα το πας έτσι τότε δεν έχεις κανένα δικαίωμα να έχεις αναφορές στους προγόνους μου, καθώς όταν καλείσαι να σταθείς στο ύψος τους μου λες "άλλο πράμα το τότε..."

Τον έχουν μάθει επίσης να πιστεύει ότι το έθνος υπάρχει πάντα και μόνο τα κράτη αλλάζουν, για να μην τον ενοχλεί και πολύ η διάλυση του αυθυπόστατου της ελληνικής πολιτείας, αρκεί το έθνος να υπάρχει στην φαντασία του. Ο θεός να τον φωτίσει, ειδεμή απλώς θα νομίζει πως ο ίδιος είναι θεός και τα ξέρει όλα. Όταν με το καλό (κακό) απογοητευτεί από την χρυσή αυγή και τον περισσό, όπως το σύνολο σχεδόν των Ελλήνων έχει είδη απογοητευτεί από όλους τους άλλους, εγώ θα είμαι εδώ. Όχι για να του πω "στα έλεγα" αφ' υψηλού, αλλά για να πάρουμε την πατρίδα μας πίσω, μαζί. Εύχομαι μόνο να υπάρχει ακόμα η δυνατότητα, και να μην του χτυπήσει την πόρτα η ιστορία λέγοντας του "το ελληνικό έθνος εξέρχεται του ιστορικού γίγνεσθαι" και αυτός να χτυπιέται "το έθνος υπάρχει, ακόμα και αν έχει καταστραφεί."

Ενδεικτικός διάλογος που είχα με τον προαναφερθέντα αναφερόμενος στο ΕΠΑΜ:

-Δώσε μου με ποιον να πάμε μπροστά να πάω και εγώ!

-Ενιαίο Παλαιικό Μέτωπο.

-Καζάκης?

-Ναι.

-Ο Καζάκης δοκιμάστηκε...

-Ναι, δοκιμάστηκε και δοκιμάζεται, έλα να δοκιμαστείς και εσύ.

-Δεν έχει κόσμο στο ΕΠΑΜ

...Ντάξει μωρέ! Μείνε στο νυν μαντρί σου, που σε ενοχλεί που το αποκαλώ χρυσό αυγό. Πασόκος πριν, αυγό τώρα, γκιαούρης πάντα και μέχρι νεωτέρας. Ίσως κάποτε να γλιτώσουμε από την νοοτροπία της ανάθεσης. Πάντως, για του στραβού το δίκιο, γύρισε και είπε "του αναγνωρίζω του Καζάκη το γεγονός ότι δεν πήρε ταμπέλα." Τέλεια! περιμένω και εγώ εσένα λοιπόν να ξεμπερδεύεις με τις δικές σου ταμπέλες. Ο θεός και η ψυχή σου.

Αρκετοί συναγωνιστές μας (δεξιοί και αριστεροί) μου λεν πως πλέον αποφεύγουν τους κολλημένους (δεξιούς και αριστερούς) σαν το διάολο. Τους λέγω ότι εγώ τους προσπαθώ μέχρι που να θεωρήσω πως κινδυνεύουν τα νεύρα μου από δαύτους. Διότι και αυτοί αποτελούν την πρώτη μας ύλη. Δεν σέβομαι την μπόχα με την οποία που τους έχουν τιγκάρει τα μυαλά. Σέβομαι το άτομό τους. Σέβομαι το γεγονός πως ως γκιαούρηδες αποτελούν και την πρώτη ύλη για να δημιουργήσουμε Έλληνες. Βεβαίως όταν ο ηλίθιος σπρώχνει τον τοίχο ο τοίχος πάντα μπορεί να πέσει, καθώς ο ποιο έξυπνος υποχωρεί πάντα πρώτος. Καλή μας δύναμη.

Όταν με το καλό λευτερωθούμε, και το να λέω "όταν" αντί "αν" είναι αποτέλεσμα μεγάλης προσπάθειας, οι λέξεις "αριστερός" και "δεξιός" θα χρησιμοποιούνται μάλλον ως συνώνυμα του ηλίθιου, του γκιαούρη, του εθελότυφλου, του εθελόδουλου και του ραγιά. Α ναι, και του μαλάκα. 'Ίσως να φτιάξουμε και νέες λέξεις, αριστεροδέξιος, για να κάνει ομοιοκαταληξία με το αδέξιος. Καλή λευτεριά ορέ γκιαούρηδες.

DDSChZ, ΕΠΑΜ UK

"Το κείμενο εκφράζει τις απόψεις του συγγραφέα του και όχι απαραίτητα τις θέσεις του Ε.Πα.Μ."

Δήλωση του ΕΠΑΜ για τα αποτελέσματα της άτυπης Διάσκεψης Κορυφής για το προσφυγικό ζήτημα.

Ανακοίνωση

Με την συμμετοχή οκτώ κρατών – μελών της ΕΕ και άλλων τριών μη μελών ολοκληρώθηκε η άτυπη Διάσκεψη Κορυφής, που συγκάλεσε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η Διάσκεψη αποφάσισε μια σειρά 17 μέτρων,  για να περιοριστεί η εισροή προσφύγων στην Ευρώπη,  χωρίς να αναφέρει από πού προέρχονται οι ανθρωποι αυτοί και για ποιόν λόγο ερχονται. Κάλλιστα θα μπορούσαν να έρχονται  και από άλλον πλανήτη. Καμμία αναφορά δεν γίνεται στον πόλεμο που άρχισει η Δύση στην Συρία και καμμία μνεία σε ενδεχόμενη απόπειρα να σταματήσει η Ευρώπη τον πόλεμο εκεί.

Η Διάσκεψη χαιρετίζει την απόφαση της Ελλάδας να αυξήσει την δυνατότητα υποδοχής σε 30.000 άτομα έως το τέλος του έτους και προγράμματα φιλοξενίας για άλλα 20.000 άτομα,και ας το διαψεύδει αυτό η κυβέρνηση. Αναβαθμίζεται η κοινή θαλάσσια επιχείρηση Ποσειδών στην Ελλάδα (προβλέπει συνεργασία με την Τουρκία) και την παρουσία της Frontex στο Αιγαίο.

Το ΕΠΑΜ,σεβόμενο την τραγική μοίρα των Σύριων προσφύγων, εκφράζει την αλληλεγγύη προς αυτούς και καταδικάζει την υποκρισία που διέπει την απόφαση της Διάσκεψης Κορυφής και τις κεκαλυμένες υποχωρήσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Αναρωτιέται επίσης γιατι μόνο η Ελλάδα θα δεχθεί 50.000 πρόσφυγες, ενώ επισημαίνει τους κινδύνους για τα θαλάσσια σύνορά μας από την αναβάθμιση της επιχείρησης Ποσειδών και της Frontex.

Πάγια θέση του ΕΠΑΜ είναι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των προσφύγων και η εγκατάσταση τους στα κράτη εκείνα που προκάλεσαν τις πολεμικές συγκρούσεις από τι ς οποίες φεύγουν.

26.10.15

J.J. Rousseau, το Κοινωνικό Συμβόλαιο

Από τη στιγμή που οι δημόσιες υπηρεσίες παύουν να είναι η κύρια απασχόληση των πολιτών, κι αυτοί αρχίζουν ν' αρέσκονται περισσότερο με το να γεμίζουν το πουγκί τους, παρά να ενδιαφέρονται για το άτομο τους, το Κράτος βρίσκεται κιόλας πολύ κοντά στην ερήμωσή του. Χρειάζεται να γίνει κάποιος πόλεμος; Οι πολίτες πληρώνουν μισθοφόρους κι αυτοί μένουν στα σπίτια τους. Πρέπει να πάνε στη συνέλευση; Διορίζουν αντιπροσώπους και μένουν στα σπίτια τους. Από αγάπη για το χρήμα και την τεμπελιά, δημιούργησαν στρατιώτες για να υποδουλώσουν την ίδια την πατρίδα τους, κι αντιπροσώπους για να την ξεπουλήσουν. (*)

Είναι η απορρόφησή τους με το εμπόριο και τις βιοτεχνίες, είναι το αχόρταγο συμφέρον του κέρδους, είναι η μαλθακότητα κι η αγάπη για τις ανέσεις, που μεταλλάζουν το νόημα των προσωπικών υπηρεσιών προς την πατρίδα σε χρηματικό. Δίνουν ένα μέρος από τα κέρδη τους για να κερδίσουν περισσότερα με την ησυχία τους. Αλλά δώστε χρήμα και σε λίγο θα χετε αλυσίδες. Η λέξη αυτή οικονομία, ή χρηματοδότηση είναι λέξη δούλων, και θεωρείται άγνωστη σε μια σωστή πολιτεία. Σ' ένα Κράτος αληθινά ελεύθερο, οι πολίτες κάνουν τα πάντα με τα μπράτσα τους, και τίποτα με το χρήμα. Αντί να πληρώνουν για να εξαιρεθούν από τα καθήκοντα τους, θα "'πρεπε να πληρώνουν για να 'χουν την τιμή να τα εκτελούν οι ίδιου. Φυσικά   έχω   ξεφύγει  πολύ   από  τις  αντιλήψεις  που επικρατούν   σήμερα,   αλλά   πιστεύω ότι   η   προσωπική εργασία για το καλό του Κράτους ενοχλεί λιγότερο κι είναι πολύ λιγότερο αντίθετη προς το νόημα της ελευθερίας.


Όσο πιο καλά συγκροτημένο είναι το Κράτος, τόσο πιο πολύ   οι   δημόσιες   υποθέσεις   επικρατούν   πάνω   στις ιδιωτικές στη σκέψη των πολιτών. Υπάρχουν μάλιστα πολύ λιγότερες ιδιωτικές υποθέσεις, γιατί το σύνολο της κοινής επιτυχίας προσφέρει ένα μερίδιο πολύ πιο σημαντικό από εκείνο της ατομικής ευτυχίας, στον κάθε πολίτη, έτσι που δεν έχει ανάγκη ν' αναζητά τρόπους ικανοποίησης της ατομικής του ευτυχίας. Σε μια πολιτεία που διοικείται καλά όλοι βιάζονται να παραστούν στις συνελεύσεις, αλλά κάτω από κακή κυβέρνηση κανένας δεν καταδέχεται να κάνει ούτε  ένα  βήμα  για να  πάει εκεί,  γιατί  κανένας  δεν ενδιαφέρεται για το όσα γίνονται σ' αυτές τις συνελεύσεις, μια που προβλέπουν όλοι ότι η γενική βούληση δεν πρόκειται να επικρατήσει και τελικά αφοσιώνονται στα προσωπικά τους προβλήματα. Οι καλοί νόμοι δημιουργούν τους  καλύτερους, κι οι κακοί δεν οδηγούν παρά σε χειρότερους. Από τη στιγμή που κάποιος θα πει για τις  υποθέσεις του Κράτους: - Τι με νοιάζει εμένα; θα πρέπει να λογαριάζουμε ότι το Κράτος είναι χαμένο.


Η εξασθένηση της αγάπης για την πατρίδα, η επικράτηση του ατομικού συμφέροντος, η απεραντοσύνη των Κρατών, οι κατακτήσεις, οι κυβερνητικές αυθαιρεσίες, έφεραν στην επιφάνεια το σύστημα των βουλευτών ή των αντιπροσώπων του λαού μέσα στις συνελεύσεις του έθνους. Αυτοί είναι που σε ορισμένες χώρες τολμούν να ονομάζονται «Τρίτη Τάξη». Έτσι το ατομικό συμφέρον των δυο άλλων τάξεων μπήκε σε πρώτη και δεύτερη σειρά, ενώ το δημόσιο συμφέρον μένει μόνο στην τρίτη (ΣτΜ: Υπενθυμίζουμε ότι οι άλλες δυο τάξεις είναι οι ευγενείς κι ο κλήρος).


Η λαϊκή κυριαρχία ωστόσο δεν μπορεί ίσως να εκπροσωπηθεί, για τον ίδιο λόγο που δε μπορεί και ν' αλλοτριωθεί. Στηρίζεται ουσιαστικά στη γενική βούληση, κι η βούληση δεν αντιπροσωπεύεται, - είτε είναι η ίδια, ή μια άλλη, δεν υπάρχει εδώ μέση κατάσταση. Οι βουλευτές δεν είναι λοιπόν κι ούτε μπορούν να είναι εκπρόσωποι της λαϊκής κυριαρχίας, είναι απλά οι φορείς των εντολών της. Δεν μπορούν ν' αποφασίζουν οριστικά για τίποτα. Ο κάθε νόμος που ο λαός προσωπικά δεν έχει επικυρώσει θεωρείται άκυρος, δεν είναι καθόλου νόμος. Ο αγγλικός λαός πιστεύει ότι είναι ελεύθερος, αλλά ξεγελιέται πολύ, γιατί ελεύθερος είναι μόνο στη διάρκεια της εκλογής των μελών του κοινοβουλίου. Από τη στιγμή όμως που θα εκλέξει αυτούς τους αντιπροσώπους, γίνεται σκλάβος, δεν είναι τίποτα. Σ' αυτές τις σύντομες στιγμές της ελευθερίας του, η χρήση της ελευθερίας που κάνει αξίζει στ' αλήθεια να την χάσει.


Η ιδέα αυτή περί αντιπροσώπων είναι σύγχρονη: μας έρχεται από τη φεουδαρχική κυβέρνηση, - απ' αυτήν την ανόητη κι άδικη κυβέρνηση, όπου το ανθρώπινο είδος υποβαθμίζεται, κι όπου το όνομα του ανθρώπου ατιμάζεται. Στις αρχαίες δημοκρατίες κι ακόμη στις μοναρχίες ο λαός δεν είχε ποτέ αντιπροσώπους. Δεν ήξεραν καν τι θα πει αυτή η λέξη. Είναι πολύ παράξενο το πώς η Ρώμη που οι δήμαρχοι θεωρούνταν ιερά πρόσωπα, δεν φαντάστηκαν ποτέ ότι θα μπορούσαν να σφετεριστούν τις δικαιοδοσίες του λαού, κι ανάμεσα σ' ένα τόσο μεγάλο πλήθος δεν επιχείρησαν ποτέ να παραβιάσουν με το κύρος τους, ούτε ένα από τα δημοψηφίσματα (ΣτΜ: Οι δήμαρχοι σαν θεσμός πρωτοεμφανίστηκαν στη Ρώμη το 471 π.Χ. κι εκλέγονταν σε ιδιαίτερες συνελεύσεις του λαού, δηλαδή των πληβείων. Ένα από τα έργα των δημάρχων ήταν να παρεμποδίζουν τις αυθαιρεσίες των υπάτων και των πατρικίων. Τα δημοψηφίσματα αρχικά ήταν ψηφοφορίες από μέρους των πληβείων για νόμους που ίσχυαν μόνο γι' αυτούς. Αργότερα, γύρω στα 289 π.Χ., υποχρεώθηκαν κι οι πατρίκιοι να παίρνουν μέρος στα δημοψηφίσματα και να αναγνωρίζουν τους νόμους που ψηφίζονταν κατ' αυτό τον τρόπο).


Μπορούμε ωστόσο να κρίνουμε τις δυσκολίες που συχνά προκαλούνταν εξαιτίας του πλήθους, απ' αυτό που συνέβηκε την εποχή των Γράκχων, όταν ένα μέρος των πολιτών ψήφιζαν πάνω από τις στέγες των σπιτιών τους (ΣτΜ: Από φόβο να πάνε στις συνελεύσεις εξαιτίας των ταραχών που έφταναν ακόμη και σε δολοφονίες).


Εκεί όπου η δικαιοσύνη κι η ελευθερία είναι το κάθε τι, τα μειονεκτήματα δεν λογαριάζονται. Στο σοφό εκείνο ρωμαϊκό λαό όλα είχαν υπολογιστεί με το σωστό μέτρο, -άφηνε τους ραβδούχους του να κάνουν αυτά που δεν τολμούσαν να επιχειρήσουν οι δήμαρχοι του και δεν φοβούνταν μη τυχόν οι ραβδούχοι θελήσουν να εμφανιστούν σαν αντιπρόσωποι του λαού.


Για να εξηγήσουμε ωστόσο το πώς καμιά φορά οι δήμαρχοι έφταναν να αντιπροσωπεύουν το λαό, είναι αρκετό να κατανοήσουμε το πώς η κυβέρνηση εκπροσωπεί τη λαϊκή κυριαρχία. Από τη στιγμή που οι νόμοι εκφράζουν τη γενική βούληση, γίνεται ξεκάθαρο ότι μέσ' από τη νομοθετική εξουσία ο λαός δε μπορεί ν' αντιπροσωπευτεί προκειμένου να την ασκήσει. Αλλά μπορεί και πρέπει να εκπροσωπείται στην άσκηση της εκτελεστικής εξουσίας, που δεν είναι παρά η εφαρμογή στην πράξη της δύναμης των νόμων. Αυτό μας φανερώνει πως αν εξετάσουμε σωστά τα πράγματα θα δούμε ότι πολύ λίγα έθνη έχουν νόμους. Όπως και να' χει όμως το πράγμα το σίγουρο είναι πως οι δήμαρχοι μια που δεν είχαν κανένα ρόλο να παίξουν στην άσκηση της εκτελεστικής εξουσίας, δε μπορούσαν ποτέ ν' αντιπροσωπεύουν το ρωμαϊκό λαό με το δικαίωμα του αξιώματος τους, αλλά μόνο αν σφετερίζονταν τις δικαιοδοσίες της Συγκλήτου.


Στους αρχαίους Έλληνες όπου όλος ο λαός έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει, έμενε μόνιμα συγκεντρώνοντας στο δήμο. Βέβαια οι Έλληνες ζούσαν κάτω από ήπιες κλιματολογικές συνθήκες, δεν τους ενδιέφερε καθόλου το χρήμα κι οι δούλοι έκαναν όλες τις εργασίες, ενώ η πιο μεγάλη απασχόληση του λαού ήταν η συντήρηση της ελευθερίας του.


Εμείς όμως καθώς δεν έχουμε τα ίδια πλεονεκτήματα, πώς θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε τα ίδια δικαιώματα; Ζούμε κάτω από πιο σκληρές κλιματολογικές συνθήκες που μας δημιουργούν περισσότερες ανάγκες (ΣτΜ: Το να υιοθετούμε στις ψυχρές χώρες την πολυτέλεια και τη μαλθακότητα των Ανατολικών, είναι σαν να θέλουμε να φορέσουμε και τις αλυσίδες της σκλαβιάς τους. Είναι σαν να θέλουμε να δεθούμε μ' αυτές πιο σφιχτά ακόμη κι από κείνους), έξη μήνες το χρόνο δεν θα μπορούσε κανένας να μείνει στις δημόσιες πλατείες, κι η δύσκολη ομιλία μας, ο χοντροκομμένος λόγος μας, δεν θα μπορούσε ν' ακουστεί στο ύπαιθρο. Όλ' αυτά μας κάνουν να ενδιαφερόμαστε περισσότερο για τα κέρδη, παρά για την ελευθερία μας. Και δε φοβόμαστε τόσο τη σκλαβιά, όσο τη φτώχεια.

  ες έχουν περισσότερα μειονεκτήματα απ' όποιες άλλες. Υπάρχουν άλλωστε κάποιες δύσκολες περιστάσεις, όπου δε μπορούμε να διατηρήσουμε την ελευθερία μας παρά σε βάρος της ελευθερίας του άλλου, κι όπου οι πολίτες δε μπορούν να είναι απόλυτα ελεύθεροι, όσο οι δούλοι δεν είναι εξαιρετικά δούλοι. Αυτή ήταν η κατάσταση που επικρατούσε στη Σπάρτη. όσο για σας, σύγχρονοι λαοί, δεν έχετε διόλου δούλους, μα είσαστε δούλοι οι ίδιοι. Πληρώνετε την απελευθέρωση των δούλων με τη δική σας ελευθερία. Μάταια καυχιόσαστε γι' αυτή την ανωτερότητα σας, γιατί εγώ βλέπω σ' αυτήν περισσότερη δειλία παρά ανθρωπισμό.


Δεν εννοώ καθόλου μ' όλ' αυτά, ότι θα 'πρεπε να έχουμε σκλάβους, ούτε ότι η κατάσταση της δουλείας είναι νόμιμη, αφού μέχρι τώρα έχω κιόλας αποδείξει το αντίθετο. Αναφέρω μόνο τους λόγους που κάνουν τους σύγχρονους λαούς να πιστεύουν ότι είναι ελεύθεροι έχοντας αντιπροσώπους, και για ποιο λόγο οι αρχαίοι λαοί δεν είχαν.


Έχοντας εξετάσει όλ' αυτά δεν βλέπω για ποιο λόγο στην εποχή μας ο κυρίαρχος λαός δεν θα μπορούσε να συνεχίσει την άσκηση των δικαιωμάτων του, ακόμη κι αν η πολιτεία δεν είναι πολύ μικρή. Αλλά αν είναι πολύ μικρή, πρέπει να υποταχτεί; Όχι.


(*) J.J. Rousseau, το Κοινωνικό Συμβόλαιο [εκδοτικό ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, μετάφραση Δημ. Κωστελένου, σελίδες 153-159].

O Δήμος Δοξάτου κατέθεσε αίτηση ακύρωσης στο Στε για τον αγωγό ΤΑP

Ειδήσεις από το Ε.ΠΑ.Μ.

25 Οκτωβρίου 2015

Συνέντευξη τύπου, κατά τη διάρκεια της οποίας ανακοίνωσε την προσφυγή του Δήμου Δοξάτου στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά απόφασης του Υπουργού Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού κ. Γιώργου Στάθακη, παραχώρησε, πριν λίγες μέρες, ο Δήμαρχος Δοξάτου κ. Δημήτρης Δαλακάκης.
Ο κ. Δαλακάκης ανέφερε για την προσφυγή του Δήμου: «Καταθέσαμε αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά της απόφασης του Υπουργού Οικονομίας κ. Σταθάκη, η οποία αφορά στο έργο του αγωγού ΤΑΡ. Έχουμε επανειλημμένως εδώ και έναν χρόνο αναπτύξει μια πολύ έντονη δραστηριότητα πάνω σε αυτό το ζήτημα. Ήταν μια κίνηση η οποία έγινε γιατί υπάρχει ένα πολύ μεγάλο διακύβευμα για την περιοχή. Φυσικά εμείς δεν θα μπούμε σε καμιά περίπτωση μέσα στα ζητήματα ή θα αναλύσουμε τον στρατηγικό ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας, τον οποίο και σεβόμαστε απόλυτα. Από εκεί και έπειτα όμως οι τοπικές κοινωνίες, όπως είναι και ο Δήμος Δοξάτου, δεν μπορούν να καταστούν “Ιφιγένειες” προκειμένου να επιτευχθούν οι στρατηγικοί στόχοι της χώρας σε καμία περίπτωση.
Το διακύβευμα που υπάρχει στο Δήμο Δοξάτου είναι ότι η ισχύουσα όδευση του αγωγού ΤΑΡ, η οποία έγινε χωρίς καμία απολύτως διαβούλευση με την τοπική αρχή έχει δημιουργήσει έναν διάδρομο μήκους 18 χλμ. και πλάτους 2,5 χλμ., μέσα στον οποίο απαγορεύονται ουσιαστικά να δομηθούν κτήρια. Ο διάδρομος αυτό θα υπάρχει μέχρι και την ολοκλήρωση της κατασκευής του έργου η οποία αναμένεται, σύμφωνα με τα όσα ισχυρίζεται η κατασκευάστρια εταιρεία, μέχρι το 2020. Αυτό σημαίνει ότι ο Δήμος Δοξάτου, επειδή έχει μέσα σε αυτόν τον διάδρομο τα χωριά του Καλαμώνα, της Αγίας Παρασκευής, του Νεροφράκτη και του Καλαμπακίου, σε όλη αυτή την περιοχή δεν μπορεί ουσιαστικά να διεξαχθεί κανένα έργο ΕΣΠΑ.
Είναι μια κατάσταση η οποία παρόμοιά της δεν γνωρίζει κανένας άλλος Δήμος στην ελληνική επικράτεια. Είναι ένας εντελώς παράλογος και εντελώς άδικος αποκλεισμός από το δικαίωμα που έχει κάθε τόπος να αναπτύσσεται οργανωμένα και να μπορεί να ελπίζει για ένα καλύτερο μέλλον. Καταβάλαμε επανειλημμένες προσπάθειες προκειμένου να έρθουμε σε διαβούλευση και με την εταιρεία και με τα αρμόδια Υπουργεία, προκειμένου να αποφευχθεί. Δυστυχώς αυτός ο διάδρομος χαράχτηκε μόλις πέρσι. Ήμασταν αναγκασμένοι να φτάσουμε στην κατάθεση της αίτησης ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας και θέλουμε να διαβεβαιώσουμε, όπως έχουμε προεκλογικά, έτσι και μετεκλογικά, αυτή τη δέσμευση μας την τηρούμε στο ακέραιο, θα προασπίσουμε με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο τα συμφέροντα του Δήμου Δοξάτου».

Η νέα φυλακή της Ε.Ε λέγεται Ελλάδα

Η κυβέρνηση πρόσθεσε στο δράμα των Ελλήνων και το δράμα των προσφύγων - Η Ε.Ε εγκαινιάζει το πρώτο κράτος Νταχάου.

του Ξενοφώντα Ερμείδη

Σε μία απίστευτη και απάνθρωπη απαίτηση των δανειστών συμφώνησε η ελληνική κυβέρνηση καθιστώντας την Ελλάδα στην πιο κρίσιμη στιγμή της νεότερης ιστορίας να μετατραπεί σε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων βάζοντας ως βάση 50,000 επιπλέον κατεστραμμένους από την πολιτική της Δύσης ανθρώπους.

Μπορεί ο κ. Τσίπρας να μεταφράζει την ραγιάδικη στάση του στους Ευρωπαίους ως νίκη, αλλά γνωρίζει παράλληλα ότι μία ολόκληρη πόλη μπορεί να μην είναι οριοθετημένη σε ένα σημείο της Ελλάδας αλλά διάσπαρτη σε πολλά σημεία σημεία της και μάλιστα με τοίχους και συρματοπλέγματα. Ενώ η Ελλάδα ασπάστηκε να έχει την ευθύνη ζωής και θανάτου 50,000 προσφύγων πολέμου περιμένοντας μόνο τις επιχορηγήσεις της Ε.Ε και του ΟΗΕ για την σίτιση και φροντίδα αυτών των...
ανθρώπων, πέντε χώρες των δυτικών Βαλκανίων κατάφεραν να έχουν την ευθύνη συνολικά 50,000 προσφύγων. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα θα πρέπει μέσα στην κρίση και την ένδεια του μισού ελληνικού πληθυσμού να έχει την ευθύνη του 5πλασιου αριθμού προσφύγων απ' ό,τι τα Σκόπια, η Σερβία, το Μαυροβούνιο, η Αλβανία και η Βοσνία Ερζεγοβίνη. Μάλιστα, η Ε.Ε αποφάσισε να φυλάξει τα σύνορα της με μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη μεταξύ Ελλάδας-Σκοπίων και Ελλάδας-Αλβανίας.

Με τον τρόπο αυτό οποιοδήποτε κύμα που ξεπερνά τους 50,000 που θα μείνουν στην Ελλάδα θα σταματά και θα σπρώχνεται πάλι πίσω στην Ελλάδα. Με την φύλαξη των Τούρκων και της Frontex στο Αιγαίο εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες θα εγκλωβίζονται εις το διηνεκές μέσα στην Ελλάδα.

Ουσιαστικά είμαστε έξω από την Ε.Ε.

Δεν είναι για όλες της ευρωπαϊκές χώρες το ίδιο και η Ελλάδα είναι μετά από την απόφαση αυτή της Συνόδου Κορυφής όχι απλά η τελευταία τρύπα της φλογέρας αλλά σχεδόν έξω από την Ε.Ε αφού απλά αποδέχεται χωρίς να εκφέρει ενδοιασμούς για την όποια απόφαση των Βρυξελλών. Με την Ουγγαρία να έχει ασκήσει βέτο έναντι της Ε.Ε, με την Σλοβενία να έχει βάλει στρατό στα σύνορά της και με μία Πολωνία η οποία από μεθαύριο θα κυβερνάτε από μία κυβέρνηση εθνικιστική που δεν θέλει ίχνος προσφύγων στο έδαφός της, παίρνουμε μια πρώτη γεύση για το τι θα γίνει σε αυτά τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Ελλάδα που η κυβέρνηση θέλει να τα αποκαλεί "κέντρα υποδοχής".

Το προσφυγικό τσουνάμι αναμένεται να μεγαλώσει από την Άνοιξη κι αυτό είναι ήδη γνωστό στην Ε.Ε η οποία μέσω του κ. Τουσκ δήλωσε ότι αναμένονται εκατομμύρια προσφύγων προς την Ε.Ε από την Τουρκία. Το πλαφόν των 3 δις που απαίτησε και κατέκτησε ο Ερντογάν για να κρατήσει σε δικά του στρατόπεδα συγκέντρωσης Σύριους πρόσφυγες δεν είναι κάτι που θα πρέπει να το δένει στο πανί τόσο η Ε.Ε όσο και η Ελλάδα. Κι αυτό γιατί η πολιτική της Τουρκίας είναι τόσο αλληλέγγυα μόνο όταν κερδίζει και ήδη τα μεροκάματα στην Τουρκία είναι τόσο χαμηλά που δεν χρειάζεται να κατέβουν κι άλλο για να αναπτυχθεί κι άλλο η εξαγωγική δεινότητα της χώρας. Επίσης, δεν είναι χώρα μέλος-κράτους της Ε.Ε έτσι ώστε να μπορεί να απειλείται με Grexit ή έξοδο από την Ε.Ε κάτι που συνεχίζει να συμβαίνει για την Ελλάδα. Να μην ξεχνάμε επίσης ότι ο Ερντογάν μιλά για 2,5 εκατ. πρόσφυγες και δεν πρόκειται να αφήσει αυτό τον τεράστιο αριθμό να απαιτήσει τα ανθρώπινα δικαιώματά του έτσι ώστε να ξεκινήσει έναν νέο Κουρδικό ζήτημα με το όνομα Συριακό μέσα στην Τουρκία.

Σπρώχνουν την κατάσταση για ακροδεξιές λύσεις

Μπορεί η Μέρκελ να υποσχέθηκε άνοιγμα των συνόρων για 800,000 πρόσφυγες μέχρι τον Αύγουστο του 2016 αλλά τα πράγματα στην Γερμανία έχουν αρχίσει να εκτροχιάζονται από τις ναζιστικές οργανώσεις αλλά και από δημοκράτες Γερμανούς διότι γνωρίζουν καλά ότι τόσες εκατοντάδες χιλιάδες εργατικά χέρια σε χαμηλές τιμές θα ρίξουν και τα δικά τους μεροκάματα.

Ειδικά μετά την πρόταση της Airbus να υιοθετήσει με πάθος η Γερμανία την λογική που θέλει πρόσφυγες και μετανάστες να μπορούν να ρίξουν τον βασικό μισθό και το κέρδος των εταιρειών να είναι μεγαλύτερο, οι Γερμανοί αργά ή γρήγορα θα στήσουν ένα αόρατο τείχος μεταξύ αυτών και οποιουδήποτε πρόσφυγα ή μετανάστη εργαζομένου που βρίσκεται στην χώρα τους.

Μπορεί αυτό να φαίνεται αστειότητα διότι η Γερμανία είναι ένα κράτος ισχυρό που δύσκολα τέτοιοι εργασιακοί νόμοι μπορούν να εφαρμοστούν αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλάζει άρδην για την πλήρη ενοποίηση της με κοινούς νόμους που αφορούν και στα εργασιακά. Στις 28 Σεπτεμβρίου ο πρόεδρος της Κομισιόν, Γιούνκερ, εν μέσω της ανεργίας που ταλανίζει τις χώρες του νότου της Ε.Ε και με το κύμα προσφύγων να μεγαλώνει έκανε την πρώτη νύξη για κοινή εργασιακή νομοθεσία σε όλα τα κράτη-μέλη για την "προστασία των πιο αδυνάτων".

Αυτό επιφανειακά φαίνεται ως μία μάχη κατά του "εργασιακού μεσαίωνα στην Ευρώπη", όπως τον είχε χαρακτηρίσει. Βάση του κοινού νομοσχεδίου ο Γιούνκερ θέλει να πατάξει την τάση απομάκρυνσης από τις συμβάσεις αορίστου χρόνου και την τάση σύναψης συμβάσεων ορισμένου χρόνου, μικρής και πολύ μικρής διάρκειας, και την μερική απασχόληση. Θέλει δηλαδή να ισχυροποιήσει την θέση του εργαζομένου στις όποιες επιχειρήσεις. Αυτό είναι και το δίκοπο μαχαίρι διότι ο Γιούνκερ δεν μίλησε για κοινοτικό κατώτατο μισθό αλλά για μεγάλης διάρκειας συμβάσεις με τους "απασχολούμενους". Έτσι λοιπόν μία μικρής διάρκειας σύμβαση με μισθό 400 ευρώ είναι πολύ καλύτερη για τον εργαζόμενο από μία μεγάλης διάρκειας σύμβαση με μισθό 250 ευρώ. Έτσι ο μερικής απασχόλησης εργαζόμενος θα είναι επί 8ωρου εργαζόμενος με τα ίδια χρήματα και ο δείκτης ανεργίας θα πέφτει κατακόρυφα.

Νταχάου που θα ξεκινήσουν "πόλεμο"

Η Ευρώπη αλλάζει άρδην και μαζί με αυτή τόσο η αξία του ανθρώπου όσο και η τιμή των εργατικών χεριών από το "ατύχημα" που έγινε στην Συρία, στο Αφγανιστάν και στις χώρες της Βόρειας Αφρικής για τον δήθεν εκδημοκρατισμό των εν λόγω χωρών. Ο πόλεμος έβγαλε κερδισμένες τόσο τις πολεμικές μηχανές των δυτικών αλλά παράλληλα γέμισε και εκατομμύρια διαθέσιμα εργατικά χέρια για όλες τις δυτικές επιχειρήσεις. Μία νέα Κίνα εξαπλώνεται μέσα στην Ε.Ε και η Ελλάδα θα παίξει τον ρόλο, μετά την τελευταία Συμφωνία για τα Νταχάου που θα δημιουργήσει, ως τον πυρήνα επιλογής πόσων και ποιων σκλάβων εργασίας θα χρειάζονται οι Μεγάλες Δυνάμεις της Ε.Ε. Τα ερωτήματα όμως που τίθενται είναι τρία:

Πρώτον, με ποιες υποδομές οι ελληνικές κυβερνήσεις από εδώ και στο εξής θα φροντίζουν τουλάχιστον για την υγεία και την σίτιση των προσφύγων από την στιγμή που οι μισοί Έλληνες είναι ανασφάλιστοι ενώ η Δημόσια Υγεία βρίσκεται σε ολικό λουκέτο. Η συμφωνία για επίδομα ενοικίου στους 20,000 από τους 50,000 πρόσφυγες είναι τουλάχιστον για γέλια όταν το επίδομα σίτισης ανέργων και ανασφάλιστων Ελλήνων ακόμα δεν έχει δοθεί διότι έμειναν τα Ταμεία από λεφτά.

Δεύτερον, πώς είναι τόσο σίγουροι ότι λαός ο οποίος έχει ξεπεράσει τα όρια της υπομονής του δεν θα στραφεί εναντίον προσφύγων και μεταναστών για τους χαμηλότατους μισθούς και συντάξεις που αναμένονται ή ότι η υψηλή τους φορολογία έχει ως λόγο και την κάλυψη τόσο μεγάλου αριθμού προσφύγων. Ποιος Έλληνας θα ανεχτεί να χάνει το σπίτι του από πλειστηριασμό και δίνεται επίδομα ενοικίου σε "ξένο";

Τρίτον, την φύλαξη αυτών των στρατοπέδων θα την έχουν στην ευθύνη τους οι ελληνικές κυβερνήσεις, ο ευρωπαϊκός στρατός ή ιδιωτική αστυνομία επιδοτούμενη από την Ε.Ε;

Η κυβέρνηση Τσίπρα όχι απλά δεν κατάφερε να κάνει το προσφυγικό θέμα πανευρωπαϊκό αντιθέτως μείωσε ακόμη περισσότερο την εθνική κυριαρχία της χώρας με υποτελείς υπογραφές για φύλαξη των συνόρων από ευρωπαϊκό στρατό και επιπλέον έβαλε στον ήδη τσακισμένο ελληνικό λαό τσακισμένους ανθρώπους από πόλεμο να μοιράζονται εντός ολίγου μισό κομμάτι "βρώμικο" επιδοτούμενο ψωμί ψημένο στους φούρνους των Βρυξελλών.

από το «Στον Τοίχο»

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΕΡΝΟΥΝ ΚΑΛΑ...

Πόσο γελοίο ακούγεται... Υπάρχουν ακόμα ηλίθιοι που μετράνε τη ζωή με το αν είναι γεμάτη μια καφετέρεια.. Υπάρχουν ακόμα ανόητοι που θεωρούν καλά το ότι είναι εντάξει με τις τράπεζες και την εφορία. Πως καλά είμαστε ακόμα γιατί ένα κομμάτι μπορεί ακόμα και τη βγάζει καθαρή μέσα στο μεγάλο σφαγείο. Επειδή δεν έχει έρθει η σειρά τους. Επειδή ο χασάπης τους έχει ακόμα στη κατάψυξη να σιτέψουν καλά...

Οχι δεν περνάμε καλά. Γιατί πίσω από το γέλιο στη καφετέρεια και το χαβαλέ διακρίνεις τα άφτιαχτα δόντια που αρχίζουν και σαπίζουν ένα ένα κι έχει μπει ο οδοντίατρος στη λίστα των αχρείαστων ειδών. Οχι δεν περνάμε καλά γιατί τα στημένα αυτοκίνητα στο βενζινάδικο βάζουν 5 και 10 ευρώ βενζίνη. Γιατί βάφεσαι και φτιάχνεσαι για το ραντεβουδάκι αλλά στο σπίτι οι υπόλοιποι θα τη περάσουν με κουβέρτα δίπλα σε ένα αερόθερομο του κ@λου γιατί και το πετρέλαιο είναι στην ίδια λίστα με τον οδοντίατρο, εκείνες τις εξετάσεις που αναβάλεις, το φαί ποιότητας, το φρεσκάρισμα στο σπίτι που αρχίζει και βγάζει μούχλα, και σιγά σιγά τα υπόλοιπα είδη ενός "πολιτισμένου κόσμου" που θα μπουν στην ίδια λίστα σαν περιττές δαπάνες.

Οχι δεν περνάμε καλά γιατί αυτό το νεαρό παιδί χώθηκε κάπου με τρία κατοστάρικα αλλά δεν έχει όνειρα. Πάει να πιεί το ποτάκι του μόλις καβατζώσει ένα μεροκάματο γιατί νιάτο είναι, αλλά μέχρι εκεί φτάνουν τα όνειρα του. Μερικά 24ωρα μπροστά και πολύ λέω. Οχι δεν περνάμε καλά γιατί στο παππού δώσανε κάτι κ@λογενόσημα αγνώστου προελεύσεως που δεν τα ξέρει ούτε η μάνα τους, τον τυλίξαμε και με μια κουβέρτα να μη ξεπαγιάζει και τελικά.. μας έμεινε... Οχι δεν είμαστε καλά γιατί όλη αυτή η κίνηση είναι ανθρώπων που δεν ελπίζουν σε τίποτα πια, δεν έχουν τίποτα αλλά δεν είναι κι ελεύθεροι. Ξυπνάνε και κοιμούνται με τη σκέψη τι θα είναι η έλειψη της επόμενης μέρας. Αν θα κάνουν αυτό αντί για εκείνο. Γιατί πλέον δεν έχουμε τη πολυτέλεια να τα κάνουμε και τα δυο ακόμα κι αν αυτά είναι βασικές ανάγκες.

Ναι έτσι γουστάρουν και γυρνάνε με το αυτοκίνητο τσάρκα. Μήπως θα μάθετε ποτέ πόσοι τσακωμοί προηγήθηκαν στο σπίτι? Πόσα γαμοσταυρίδια πέσανε πριν ξεμυτίσει η χαρούμενη οικογένεια για τη βόλτα της? Μήπως θα μάθετε πόσοι κοιμούνται χαπακωμένοι και πόσοι δεν κοιμούνται καθόλου πια?  Μπορεί κανείς να συλάβει ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΑΡΩΣΤΕΙΑΣ? Οχι δεν μπορούμε να το συλάβουμε γιατί δεν στο λέω και δεν μου το λες. Γιατί ξυπνάμε και κοιμόμαστε σ΄ενα χώρο που έχει ξεχάσει πλέον τι είναι ζωή, δικαίωμα, πραγματική ανάγκη.

Ανάγκη έχει γίνει να πληρώσεις, ανάγκη έχει γίνει να είσαι εντάξει απέναντι στους τοκογλύφους, να μην κινδυνέψεις για τα "μεγάλα" να σε ξεσπιτώσουν, να μην έχεις φαί, να μην έχεις που να κοιμηθείς. Οτιδήποτε πάνω από αυτό ονομάζεται "εντάξει είμαστε" Τόσο αθλίο, τόσο μίζερο το τοπίο της νεοφώτιστης μπανανίας της Ευρώπης.

Είναι σαν να βλέπεις μια δύστυχη να κάνει πιάτσα για ένα δεκάρικο, κι επειδή θα γυρίσει σπίτι έχοντας αγοράσει δυο πιτόγυρα μετά το πήδημα, θα θεωρείται πως "εντάξει είναι μωρέ" δε τρέχει και τίποτα.  Εκατοντάδες Χιλιάδες άνθρωποι αυτή τη στιγμή τρέμουν στην ιδέα πως θα κάνει βαρύ χειμώνα γιατί της θέρμανσης προηγούνται τα χαράτσια, δεν γίνεται να τα καλύψεις και τα δύο. Στρατιές από ανθρώπους που η υγεία τους πάει κατά διαόλου για χίλια δυο λόγους, όπως συμβαίνει στον άνθρωπο... την αφήνουν στην άκρη γιατί προηγούνται οι φόροι, οι τράπεζες, οι ΔΕΚΟ, να ζήσουμε να τους θυμόμαστε...

Οι έλληνες περνάνε καλά. Φυσικά όταν το καλά το υποβιβάσεις στο επιβιώνω, κι επίσης αν σ΄αυτό συνυπολογίσεις μια χούφτα καραγκιόζηδες που ούτε τους νοιάζει ποιος ζει και ποιος πεθαίνει αρκεί ο κ@λως τους να είναι καλά, το σώνεις το πράγμα. Ομως πόσο θα το σώσεις ακόμα λέγοντας αηδίες και ψευτιές. Πόσο θα κρατήσει η βιτρίνα πριν να φανεί η βρώμα που κρύβεται από πίσω? Και δεν εννοώ πως θα γίνει κάποιος ξεσηκωμός. Δεν είναι πανάκεια, πλέον, πως τη φτώχεια και τη δυστυχία θα την ακολουθήσει η Νέμεση. Μπορεί απλά να δεις γύρω σου τη χώρα των ζόμπι. Των ζωντανών νεκρών. The walking dead της Μεσογείου...

Ανθρωποι ήδη σέρνονται άσκοπα χωρίς να ξέρουν ούτε τι κάνουν σ΄αυτή τη ζωή , ούτε που πάνε. Ξυπνάνε κοιμούνται σαν ρομποτάκια, χωρίς καν να έχουν ιδέα πως είναι κάτι τέτοιο.. Αυτό είναι το χειρότερο αλλά το αναπόφευκτο στα ζόμπι. Δεν.. Κάποιο θόρυβο ακούν κι ακολουθούν, αν τους σφυρίξεις από την άλλη θα πάνε από εκεί. Μόλις μυρίσουν φαί θα ρθουν..

Ναι οι έλληνες περνάνε καλά στο κολαστήριο. Εχει καπαρώσει ο καθένας τη τιμωρία του και αυτομαστιγώνεται. Εκατό φορές τη μέρα "θα είμαι καλό παιδί" Δεν θα ξανακάνω ζαβολιές. Μαζί τα φάγαμε και τώρα αναδρομικά θα ξεράσουμε και το γάλα της μάνας μας. Ετσι γιατί οι κύριοι καθηγητές επιβάλλουν συμόρφωση και τάξη.  Κι όπως λέει κι ο ποιητής οταν ακούς τάξη.. ανθρώπινο κρέας μυρίζει.

Βλέπετε καφετέριες γεμάτες? Τα μπαράκια? Τις ταβέρνες? Υπάρχει ένα παλιό ανέκδοτο με το Χότζα και τον αφέντη του. Του λέει ο αφέντης του τρέχα βάλε φόρους κι έλα να μου πεις. Πράγματι βάζει και την άλλη μέρα του δίνει αναφορά. Εχουν αναστατωθεί όλοι αγά μου τι θα κάνουμε? Βάλε κι άλλους φόρους του λέει κι έλα πάλι. Αγά μου γίνεται χαμός, φωνάζουν, βρίζουν τι κάνουμε? Ρίξε κι άλλους φόρους κι έλα να μου πεις. Αγά μου τώρα έχουν βγάλει κάτι μαχαίρια και τ΄ακονίζουν θα μας σφάξουν. Τώρα του λέει ρίξε και τα χειρότερα χαράτσια αυτά που ξεπερνάνε κάθε όριο κι έλα να μου πεις. Γυρνάει ο Χότζας πίσω και του λέει, αγά μου συμβαίνει κάτι πρωτοφανές. Εχουν ησυχάσει όλοι, έχουν γεμίσει τις ταβέρνες, τα μαγαζιά, γελάνε, πίνουν, τραγουδάνε...
Αυτό είναι το χειρότερο λέει ο αγάς.. Κατάλαβαν που το πάμε και θα τα φάνε όλα, θα τα κάψουν αλλά εμείς δεν θα πάρουμε άλλο φράγκο. Τώρα αρχίζει ο κίνδυνος.

Ο έλληνας τη πάτησε με το χρηματηστήριο, οι πρώτες κασέλες αδειάσανε, τώρα αδειάζουν και τα ρέστα.. Οσοι κρατιούνται καλά φεύγουν, όσοι μείνουν, σε λίγο καιρό, θα νοιώθουν αυτό ακριβώς που τους θεωρεί το σύστημα. Τίποτα. Ο κανένας. Ολη αυτή η κίνηση, όλη αυτή η υποταγή ακόμα είναι γιατί ο άλλος θυμάται ακόμα το ονομά του... Στο στάδιο "ο κανένας" τη πατήσατε.

Μια σπίθα ν΄ανάψει στο μυαλό της ζόμπιλαντ και θα γίνει ένα γενικευμένο χασάπικο... Κι όποιος επιβιώσει. Το να γυρίζεις ένα λαό στο μεσαίωνα και να νομίζεις πως όλα θα πάνε καλά είναι γελοίο. Ο άνθρωπος ήταν και θα είναι πάντα το πιο άγριο θηρίο. Η ταμπέλα του πολιτισμένου κρέμεται επάνω του όσο του δίνεις την ευκαιρία να ονειρεύεται πως είναι κάτι άλλο. Οσο του δίνεις τα εφόδια να γίνει κάτι άλλο. Με τη μόρφωση, με την υγεία, με τη τέχνη, με την αίσθηση πως είναι ΑΣΦΑΛΗΣ στη φωλίτσα του. Αν του τα πάρεις όλα αυτά και τον βάλεις να παίξει σε επίπεδο επιβίωσης ίσως ανακαλύψεις πως ο πολιτισμός δεν πέρασε από πάνω του ούτε μια μέρα...

Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν καίγεται το πορτοφόλι απλά, δεν καίγονται τα παλιόχαρτα.. καίγονται νευρώνες αλύπητα, καίγονται συναισθήματα, όνειρα, ελπίδες, καίγονται όλες οι ασφάλειες... Κι αργά ή γρήγορα θα έρθει το βραχυκύκλωμα που θα κατεβάσει το γενικό. Και τότε, πραγματικά θα περάσουμε καλά.

Ονειρεμένα...

Έκκληση του ΕΠΑΜ προς τους Δημάρχους και Περιφερειάρχες να απόσχουν από την 5η Ελληνογερμανική συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί στο Βερολίνο από 4 μέχρι 7 Νοεμβρίου

Από 4 έως 7 Νοεμβρίου πρόκειται να πραγματοποιηθεί στο Βερολίνο η 5^η Ελληνογερμανική συνάντηση στο πλαίσιο της Ελληνογερμανικής Εταιρικής Σχέσης, που συμφωνήθηκε από τον Μάρτιο του 2010 ανάμεσα στην τότε ελληνική κυβέρνηση ΓΑΠ και την Γερμανία.

Η αποκαλούμενη ελληνογερμανική εταιρική σχέση, δεν εντάσσεται στις καλώς εννοούμενες διακρατικές σχέσεις με βάση την αμοιβαιότητα που οφείλει να διατηρεί η χώρα μας με όλες τις χώρες εντός και εκτός ΕΕ, αλλά συνιστά προνομιακή, αποικιακού τύπου διείσδυση της Γερμανίας στην Ελλάδα. Η ελληνογερμανική εταιρική σχέση θεμελιώνεται σε μια πολιτική ανοιχτής εξαγοράς Δήμων και Περιφερειών στην Ελλάδα με σκοπό την ιδιοποίηση περιουσιακών στοιχείων (ενέργεια, υποδομές, διαχείριση απορριμμάτων, κοκ) προς όφελός της Γερμανίας. Η τακτική αυτή αναβιώνει την εποχή του αποικιακού κλήρινγκ που εφάρμοσε η χιτλερική Γερμανία σε βάρος της Ελλάδας υπό καθεστώς δικτατορίας του Μεταξά το 1936-1939. Ίδιες λογικές και ίδιες πρακτικές μ' εκείνη την εποχή, που καταδικάστηκε όχι μόνο από τον ελληνικό λαό, αλλά κι απ' όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Η συνέλευση, έτσι, αποτελεί θεσμό Γερμανικής εμπνεύσεως, που κινεί ο Γιοακείμ Φούχτελ. Έχει σαν στρατηγικό στόχο την περαιτέρω διείσδυση της Γερμανίας στην οικονομική, πολιτική και πνευματική ζωή της χώρας και τη λεηλασία του εθνικού μας πλούτου με σκοπό τον έλεγχο των πόρων της χώρας και την αναπτυξιακή πορεία των περιφερειών και των δήμων .Υπενθυμίζεται ότι η συνάντηση αυτή επρόκειτο να πραγματοποιηθεί πέρυσι στη Κρήτη, αλλά λόγω λαϊκών αντιδράσεων δεν έγινε.

Το ΕΠΑΜ ζητεί από τους δήμαρχους και τους περιφερειάρχες να απόσχουν από αυτήν την συνάντηση και έτσι να μην συμμετάσχουν στην ακόμα βαθύτερη υποδούλωση της χώρας.